Blogarchief

donderdag 13 oktober 2011

Yippee Ki Yay, Motherf*cker!

Die Hard 5 zal zich gaan afspelen in Rusland. Onze grote, inmiddels compleet kale, vriend John McClane gaat op zoek naar zijn zoon die vast zit in Moskou voor een onbekend vergrijp.
De titel zal luiden: A Good day to Die Hard. Ik moet toegeven, ik vind het leuk bedacht. Het enige eigenaardige is dat McClane waarschijnlijk weer niet hard dies. Dit is natuurlijk niet erg, want de films uit deze serie blijven ons vermaken en naar de bioscoop trekken.
Opvallend is dat deel vier als een van de beste uit de serie werd ontvangen. Dit is een raar verschijnsel in de filmwereld, aangezien de kwaliteit van de film vaak daalt naarmate er meer delen worden gemaakt. Ik heb dan ook het idee dat in eerste instantie het script helemaal niet bedoeld was als Die Hard film. Iemand had een scenario geschreven van een dikke, vette actiefilm, maar het werd niet geaccepteerd. Totdat een aantal geniƫn bedachten dat het wel weer eens tijd was om John McClane in actie te zien. Waarom een scenario opnieuw schrijven als je er een klaar hebt liggen! Een beetje aanpassen en klaar is Kees. Het is ook te merken dat het personage dat gespeeld wordt door Bruce Willis, in de loop van de films is veranderd. Natuurlijk is het menselijk dat iemand zich ontwikkeld in zijn persoonlijkheid en gedrag, maar McClane was zo cynisch dat zijn transformatie opmerkelijk is. In de eerste drie films waarin hij de hoofdrol speelt, konden we hard lachen met onze vriend. Hij wist een gruwelijke kidnapping humor in te brengen met zijn oneliners en bijdehante opmerkingen. Ook wanneer een terrorist een bloedstollend spelletje met hem en zijn compagnon (gespeeld door Samuel L. Jackson) werd gespeeld, wist hij er ons er van te overtuigen dat er best om gelachen kan worden.

Zou dit ook het geval zijn met de film Fast Five? De toon lijkt hier serieuzer en volwassener, en werd ook beter beoordeeld dan ooit te voren. Een andere opvallende film die dit verschijnsel vertoont is Rambo IV. De thematiek van deze film is heftig. Het draait niet alleen meer om actie en geweld. Emotie en drama zit er ook in. En ook deze film wordt beter beoordeeld dan deel twee en drie uit de gewelddadige Rambo serie.

Of deze films daadwerkelijk producten zijn van onbekende scenario’s, omgetoverd tot een blockbuster, zullen we misschien wel nooit weten. Het maakt ook niet uit, de films vermaken ons. Daar gaat het om. Ik wens John McClane succes met zijn reis naar Rusland.
Ik zeg: "Yippee Ki Yay, motherf*cker!"


Geen opmerkingen:

Een reactie posten