Intouchables, een prachtige Franse film, krijgt een remake de VS. Dit is niet de eerste keer dat een Europese film wordt ‘her verfilmd’ in het meest commerciële land van de wereld. Maar zelfs binnen Europa komt dit fenomeen voor. Komt dit door die grote kloof die taal heet?
Onlangs liet de Vlaamse regisseur Nic Balthazar zijn afgunst blijken over Nederlandse die Vlaamse films remaken en vice versa. Hij noemde het “van de beren besnuffeld”.
Het is natuurlijk ook een absurd iets. Wij verstaan de Vlamingen prima. En als zij er dan een keer iets onverstaanbaars zeggen komt er wel een ondertiteling onder. Zij verstaan ons ook meer dan prima. Het is immers dezelfde taal.
Hier is sprake van niets minder dan snoeiharde arrogantie. Als er in Vlaanderen een sterke film uitkomt zijn er Nederlandse filmmaatschappijen die denken dat het in het Nederlands NOG beter wordt. En zo denken onze zuiderburen er ook het hunne van. Maar we maken toch ook geen remakes van Franse films? Of Amerikaanse? Dat is toch ook echt een andere taal. Belgen en Nederlanders voelen zich beter dan elkaar. Vandaar. Beter dan Amerikanen voelen zij zich niet. Het lef om een remake te maken van een van hun films, is er niet.
En de Amerikanen voelen zich beter dan de rest van de wereld. Dat is één ding dat zeker is. Zodra er in Europa een film wordt geproduceerd die naar hun maatstaven sterk is, komt er een remake. Want het kan altijd sterker. Vaak is de remake een stuk minder dan het origineel, maar dat geeft niets. De Amerikanen vinden het beter. Alleen omdat het Amerikaans is.
Die arrogantie heeft ieder land. Iedereen is extreem nationalistisch. Alleen wil niemand dat toegeven. Het is lastig om elkaars films te respecteren en te bekijken in de originele taal. Gelukkig valt het in Nederland nog wel mee. Maar het gebeurt steeds vaker dat we films van de Belgen kopiëren.
Waarom worden er anders nog internionale filmfestivals gehouden? Schaf die dan ook gewoon af. Maak een remake van een buitenlandse film en je hoeft helemaal niet meer stad en land af te reizen om een ‘buitenlandse’ film te bekijken.
Nee. Laten we dat niet doen. Zodra er een remake wordt gemaakt van een film uit een ander land gaat meteen een stuk cultuur verloren. De films zijn niet voor niets in dat land gemaakt. Daar moet je van afblijven, van dat stukje cultuur.
Ik hoop dat men in de toekomst inziet dat je elkaars werk moet respecteren. Het is zoveel mooier als je iets in originele staat houdt. Maar helaas lijkt de arrogantie steeds erger te worden en worden er steeds meer remakes gemaakt. Is er nog toekomst voor de internationale film? Of bestaan er in de toekomst alleen nog maar nationale films en is ieder land dan geïsoleerd als een koelkast.
Gewoon zoveel mogelijk internationale filmfestivals houden en de kosten voor filmrechten op dat gebied lekker opschroeven. Zolang iedereen maar met zijn fikken van elkaars films afblijft.
Van de Vlaamse film 'Loft' wordt ook een Amerikaanse remake gemaakt. Gelukkig wel door dezelfde regisseur: Een unicum.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten