Blogarchief

donderdag 15 november 2012

Tweede scherm

De techniek staat tegenwoordig voor niets en de creativiteit daar om heen is ook niet meer te STUI-TEN!
Een tweede scherm in de bioscoop, dat is toch geniaal?




Ik zit naar een film te kijken in een schuin omhooglopende zaal. Genietend zak ik onderuit in de rode, bioscoopstoel die stiekem niet zo comfortabel is als hij er uit ziet. Plotseling schijnt er rechtsonder in mijn gezichtsveld een helder oplichtend beeldschermpje. Iemand haalt zijn smartphone tevoorschijn. Tijdens de film, midden in mijn concentratiegebied gaat iemand zitten whatsappen. Of hij zet op twitter hoe spannend hij de film wel niet vindt, en dat na zeven minuten.
Dit soort barbaren zouden wat mij betreft verbannen mogen worden uit de bioscoopzalen. Wil je iets op je telefoon doen? Dan ga je thuis maar een film kijken, om hem vervolgens te instagrammen en er een bijdehande, doch ingenieuze beschrijving onder te zetten. Om er zeker van te zijn dat iedereen het kan zien mag je het ook doorsturen naar twitter, facebook, hyves en linkedin. Maar doe dat dan wel thuis.

Ondertussen ergens in een knappekop is een meesterbrein aan het kraken. Het lijkt wel een afvalpers. Hij wil net zo geniaal worden als de mensen bij Apple: 'Ik heb een briljant idee! We maken nog een Ipad! Maar dan een maatje kleiner. Dat gaan mensen kopen.'
Dan gaat er ineens een lampje in het meesterbrein. Gauw stuurt het meesterbrein de persoon in kwestie aan om zijn (kleinere) Ipad te pakken en het idee te typen, voordat het lampje uitgaat. Want net als een smartphone slurpen goeie ideeën energie.
Hij drukt op caps-lock en typt in koeienletters: 'EEN TWEEDE SCHERM IN DE BIOSCOOP!'
Hierop kunnen mensen extra scènes bekijken, foto's en, jawel, zelfs geluiden afspelen! Geniaal! Want wie let er nu nog op tijdens een film?

Terwijl mijn gedachten afdwalen, omdat ik wordt afgeleid door de smartphone in mijn gezichtsveld, wordt er naast mij ook een telefoon gepakt. En recht voor mij. En links daarvan. Dit is waarschijnlijk het moment van de film waar mensen hun concentratie verliezen. Note to self: Films mogen niet langer dan een kwartier duren.
Meteen komt er een doemscenario in mij op: Dat tweede scherm, dat gaat werken. En dat gaat er komen. Dan zit de hele zaal vol met mensen met een Ipad, smartphone of mini-laptop in hun handen. Ze kijken de film via het tweede scherm. En ondertussen leggen zij nog een steentje bij Wordfeud, want dat moet ook gebeuren.
Want mensen gaan de App downloaden en gebruiken. Er zijn ook een heleboel mensen die de 'net wat kleinere Ipad' hebben gekocht.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten