Vaak kijken we films omdat we geboeid zijn door dat we niet weten wat er gaat gebeuren. We leven toe naar het einde. De ontknoping. De afwikkeling.
Maar er zijn ook verschillende films waarbij een groot deel van de mensen het einde al kent. Dan heb ik het niet over voorspelbare films maar vooral over remakes.
Films moeten spannend zijn om de kijker te boeien. Maar als je kijkt naar een film waarvan je het einde al weet, hoe kan het je dan boeien?
Films moeten spannend zijn om de kijker te boeien. Maar als je kijkt naar een film waarvan je het einde al weet, hoe kan het je dan boeien?
Een manier die vaak wordt gebruikt om remakes interessant te houden is het gebruik van prachtige, nieuwe effecten en spannende muziek. Het werkt vaak wel, want door de nieuwe effecten lijkt het vaak veel realistischer dan het origineel en de het gebruik van de juiste muziek kan je de stuipen op het lijf jagen.
Maar alleen het visueel opleuken van een origineel, of het gelikt in beeld brengen van een boek/strip is niet genoeg. Vaak worden personages meer uitgediept en krijgen ze meer vorm. Hierdoor raakt de kijker meer betrokken met wat zij zien. Als je meeleeft met de personages en je weet waar ze in verzeilt raken, is het spannender om naar te kijken.
Nog een manier is natuurlijk de nieuwe film/boekvertelling vol proppen met sterren met een A-status. Dit staat nooit helemaal op zichzelf, maar in combinatie met een van de andere methodes om de film interessant te houden werkt het als een tierelier, is bewezen.
De remake van Dawn of the Dead werd zeer succesvol door het hoge realiteitsgehalte. De film leek een stuk echter dan het origineel, maar had dezelfde sterke punten.
De remake van Scarface werd een succes omdat het personage Toni Montana meer werd uitgediept en prachtig werd vertolkt door Al Pacino.
De nieuwe versie van Ocean’s 11, werd overmeesterd door de gigantische sterrencast. Het acteerwerk en de chemie in deze film was zo goed dat de film een succes werd en er twee, mindere, vervolgen werden gemaakt.
Er zijn verschillende redenen waarom sommige remakes de hemel in worde geprezen. Een feitelijke formule is er uiteraard niet. Als een regisseur wil slagen, moet hij gedreven zijn en het origineel door en door kennen. Een oog hebben voor film is absoluut een vereiste, net als juiste keuzes maken. Remakes van bijvoorbeeld George A. Romero mogen dus wel wat vaker goede regisseurs in dienst nemen. Dat gaat geheid beter uitpakken.
Bekijk hieronder het verschil tussen het oringeel en de remake van King Kong. Allebei succesvol geweest:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten